05 Φεβρουαρίου 2023
08 Ιουλίου 2019
Νοητική Υστέρηση: Σημαντικά Πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε
Νοητική Υστέρηση: Τι είναι- τρόποι εκπαίδευσης
Τι είναι η Νοητική Υστέρηση:
Ας ξεκινήσουμε, με το τι δεν είναι η Νοητική Υστέρηση. Η Νοητική Υστέρηση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ!
Θα πρέπει να σημειώσουμε πως στο DSM- 5 (2013),ο όρος Νοητική Υστέρηση έχει αντικατασταθεί από τον όρο «Διανοητική αναπηρία (πνευματική αναπτυξιακή διαταραχή)».
Ο όρος αυτός, περιλαμβάνει βλάβες στις γενικές νοητικές ικανότητες που επηρεάζουν την προσαρμοστική λειτουργία του ατόμου, ή περιοχές στο γνωστικό επίπεδο στο κοινωνικό επίπεδο και σε πρακτικό επίπεδο.
Θα πρέπει να σημειώσουμε πως αναπτύσσεται από 0-16 ετών περίπου, που το παιδί αναπτύσσεται ολιστικά
σε όλους τους τομείς.
Ποια είναι τα αίτια της Νοητικής Υστέρησης:
Τα αίτια της Νοητικής Υστέρησης, είναι ακόμα αδιευκρίνιστα και όχι σαφής.
Έρευνες όμως τείνουν να πιστεύουν πως μπορεί να είναι οργανικά όπως μια χρωμοσωμική ανωμαλία ή περιβαλλοντολογικά, όπου το παιδί ζει σε ένα αποστερημένο περιβάλλον χωρίς ερεθίσματα.
Είναι συχνή η Νοητική Υστέρηση:
Εμφανίζεται στο 1-3 του εκατού του πληθυσμού.
Πως γίνεται η διάγνωση της Νοητικής Υστέρησης:
Πάντα, θα πρέπει να γίνεται σε δημόσιο φορέααπό διεπιστημονική ομάδα, κάτω από την αξιολόγηση σταθμισμένων test.
Eίναι όλα περιστατικά τα ίδια:
Σαφέστατα ΟΧΙ!!!!
Η νοητική Υστέρηση χωρίζεται σε βαθμίδες, ανάλογα με το πηλίκο νοημοσύνης. Αυτές είναι:
Ελαφριά Νοητική Υστέρηση : Θέλω να πω πως όσα παιδιά είναι σε αυτήν την κλίμακα μπορούν να εκπαιδευτούν και να αποκτήσουν δεξιότητες. Επίσης είναι αυτή, που φαίνεται αργότερα καθότι τα παιδιά έως την πρώτη σχολική ηλικία "απορροφούν" γνώσεις, με πιο αργό ρυθμό βέβαια αλλά το κάνουν. Μπορούν να φοιτούν σε κανονικά σχολεία.
Μέτρια Νοητική Υστέρηση: Πολλές φορές αυτά τα παιδιά δυσκολεύονται να κατακτήσουν μαθησιακές δεξιότητες όπως: Ανάγνωση, γραφή, μαθηματικά. Έχει αργό ρυθμό μάθησης και συχνά θέλουν άτομα δίπλα τους για να τους βοηθάνε (Παράλληλη στήριξη, τμήμα ένταξης). Μπορούν να φοιτούν σε κανονικό σχολείο.
Βαριά Νοητική Υστέρηση: Εδώ τα παιδιά θέλουν πάντα έναν άνθρωπο δίπλα τους. Μπορούν να κατακτήσουν δεξιότητες αυτοεξυπηρέτησης (Ντύσιμο, φαγητό), αλλά πολύ δύσκολα μπορούν να κατακτήσουν μαθησιακές δεξιότητες. Έχουν περιορισμένο λεξιλόγιο και κάποιες φορές δεν έχουν λειτουργικό λόγο. Συνήθως, τα παιδιά φοιτούν σε ειδικό σχολείο.
Βαρύτατη Νοητική Στέρηση: Καθόλα τη διάρκεια της ζωής τους, εδώ τα άτομα θέλουν υποστήριξη. Πολλές φορές δεν αναπτύσσουν λόγο και ούτε έχουν έλεγχο σφιγκτήρων. Τα παιδιά φοιτούν σε ειδικά σχολεία ή σε κέντρα ημέρας.
Πως μπορεί να γίνει η εκπαίδευση αυτών των παιδιών:
Μέτρια Νοητική Υστέρηση: Πολλές φορές αυτά τα παιδιά δυσκολεύονται να κατακτήσουν μαθησιακές δεξιότητες όπως: Ανάγνωση, γραφή, μαθηματικά. Έχει αργό ρυθμό μάθησης και συχνά θέλουν άτομα δίπλα τους για να τους βοηθάνε (Παράλληλη στήριξη, τμήμα ένταξης). Μπορούν να φοιτούν σε κανονικό σχολείο.
Βαριά Νοητική Υστέρηση: Εδώ τα παιδιά θέλουν πάντα έναν άνθρωπο δίπλα τους. Μπορούν να κατακτήσουν δεξιότητες αυτοεξυπηρέτησης (Ντύσιμο, φαγητό), αλλά πολύ δύσκολα μπορούν να κατακτήσουν μαθησιακές δεξιότητες. Έχουν περιορισμένο λεξιλόγιο και κάποιες φορές δεν έχουν λειτουργικό λόγο. Συνήθως, τα παιδιά φοιτούν σε ειδικό σχολείο.
Βαρύτατη Νοητική Στέρηση: Καθόλα τη διάρκεια της ζωής τους, εδώ τα άτομα θέλουν υποστήριξη. Πολλές φορές δεν αναπτύσσουν λόγο και ούτε έχουν έλεγχο σφιγκτήρων. Τα παιδιά φοιτούν σε ειδικά σχολεία ή σε κέντρα ημέρας.
Πως μπορεί να γίνει η εκπαίδευση αυτών των παιδιών:
- Εξατομικεύμενα
- Ολιστικά με όλες τις ειδικότητες που λαμβάνουν μέρος να συνεργάζονται
- Πολυαισθητηριακά με μέσα, όπου θα τραβάνε την προσοχή των παιδιών
- Μέσω τεχνολογίας
Κατά τη γνώμη μου η εκπαίδευση κυρίως, αυτών των παιδιών θα έπρεπε να εστιάζετε κυρίως στην αυτονομία και στην αυτοεξυπηρέτηση των παιδιών αυτών, ώστε να έχουν σε έναν βαθμό αυτονομίας.
Να σημειώσω, πως όσο πιο νωρίς ξεκινήσει η παρέμβαση, τόσο το καλύτερο για αυτά τα παιδιά! Επίσης, είναι σημαντικό να συμμετέχουν και οι γονείς στην εκπαίδευση των παιδιών αφενός για να υπάρχει γενίκευση και αφετέρου να αποκτήσουν ρεαλιστικές προσδοκίες για την δυνατότητα των παιδιών τους. Επίσης, ας θυμόμαστε πως τα ειδικά σχολεία δεν θα πρέπει να αποτελούν taboo και γίνεται σπουδαία δουλεία!!
Πηγή: http://eidikiagogi-symvoulesgiagoneis.blogspot.com/2019/06/noitikisterisiosaprepeinagnwrizete.html?m=1
Πηγή: http://eidikiagogi-symvoulesgiagoneis.blogspot.com/2019/06/noitikisterisiosaprepeinagnwrizete.html?m=1
01 Δεκεμβρίου 2015
Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (International Day of Persons with Disabilities) καθιερώθηκε το 1992 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και τιμάται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου.
Η επιλογή της ημερομηνίας αυτής συνδέεται με την υιοθέτηση από το διεθνή οργανισμό στις 3 Δεκεμβρίου 1982 του προγράμματος δράσης για τα ΑΜΕΑ, το οποίο οδήγησε στην υπογραφή της διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία στις 30 Μαρτίου 2007 (Η Κύπρος την κύρωσε το 2011 και η Ελλάδα το 2012).
Η Ημέρα αυτή δίνει την ευκαιρία στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς και στις κοινωνίες να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ (2014), γύρω στο 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από κάποιας μορφής αναπηρία, το 80% των οποίων ζει στις αναπτυσσόμενες χώρες.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/78#ixzz3t75ByXkC
10 Σεπτεμβρίου 2015
Πώς να αναπτύξετε τον εγκέφαλο του παιδιού. Η δύναμη της ομιλίας του γονιού
Κάθε λέξη που λέτε «χτίζει» τον εγκέφαλο του παιδιού σας. Μέσα στα τρία πρώτα χρόνια της ζωής, έχει αναπτυχθεί το 85% του φυσικού μας εγκέφαλου. Μέσα στο κεφάλι του αξιαγάπητου μωρού υπάρχει ένα κομβικό σημείο δραστηριότητας, όπου 700 με 1000 νευρικές συνδέσεις γίνονται κάθε δευτερόλεπτο.
Σε καμία άλλη στιγμή στη ζωή μας η ανάπτυξη του εγκεφάλου δεν είναι τόσο γρήγορη. Και ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη κατασκευή αυτών των συνδέσεων είναι οι λέξεις.
Ενώ η γενετική προμηθεύει τα σχεδιαγράμματα, η επίτευξη της έμφυτης δυνατότητας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το πρώτο γλωσσικό περιβάλλον ενός παιδιού: τη μητρική συζήτηση και την αλληλεπίδραση.
Έτσι πως μπορείτε να δημιουργήσετε το πλούσιο γλωσσικό περιβάλλον που είναι ζωτικής σημασίας για τη βέλτιστη ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού σας;
Συντονιστείτε. Συντονισμός σημαίνει να ανταποκρίνεστε σε ότι νομίζετε ότι το μωρό σας επικοινωνεί. Ακόμη και αν αυτός ή αυτή είναι πολύ μικρή για να καταλάβετε τι λέει, ακόμη και αν η συγκέντρωση του αλλάζει συνεχώς, θα πρέπει να ακολουθήσετε και να ανταποκριθείτε στις οδηγίες του μωρού σας. Να λοιπόν πως μπορείτε να το κάνετε αυτό:
Πηγαίνετε στο επίπεδό του. Είτε το παιδί είναι στο πάτωμα και παίζει, ή σε ένα καρεκλάκι φαγητού κατά τη διάρκεια του γεύματος, ή στην αγκαλιά σας και του διαβάζεται ή βλέπετε κάτι στη τηλεόραση, ο συντονισμός είναι όταν εσείς και το παιδί σας είστε στο ίδιο φυσικό επίπεδο.
Αφήστε στην άκρη το κινητό σας. Δεν μπορείτε να συντονιστείτε με το παιδί αν είστε ήδη συντονισμένη με τον υπολογιστή, το τάμπλετ ή το κινητό. Μόνο όταν το παιδί σας είναι ο πρωταρχικός στόχος σας τότε θα συμβεί η απαραίτητη προσοχή για τη βέλτιστη οικοδόμηση του εγκεφάλου.
Χρησιμοποιείστε τη γλώσσα του μωρού. Οι γονείς που μιλούν στο παιδί τους μόνο με τον τρόπο που θα μιλήσουν σε ένα ενήλικα χάνουν μία μεγάλη ευκαιρία. Ο τόνος και η σαν τραγούδι παιδική ομιλία είναι πράγματι καλό για τα μικρά παιδιά. Κάνει τη φωνή σας πιο ενδιαφέρουσα και το ενθαρρύνει να δώσει προσοχή σε ότι λέτε.
Μιλήστε περισσότερο. Φανταστείτε το μυαλό του παιδιού σαν ένα κουμπαρά. Κάθε λέξη που λέτε είναι άλλο ένα νόμισμα στο κουμπαρά του. Όσο περισσότερο μιλάτε, τόσο πιο πλούσιο γίνεται το μυαλό του παιδιού. Όσα περισσότερα νομίσματα βάλετε τώρα μέσα, τόσο πιο πλούσιο θα γίνει όταν μεγαλώσει. Είναι επίσης σημαντικό να εξετάσετε το είδος των λέξεων που χρησιμοποιείτε και πως λέγονται αυτές οι λέξεις.
Μερικές συμβουλές για να μιλήσετε περισσότερο:
Αφήγηση: Περιγράφετε στο παιδί τι κάνετε όταν το κάνετε. Μπορεί να ακούγεται τρελό αλλά εκτός του ότι αυξάνεται το λεξιλόγιό του, η αφήγηση δείχνει τη σχέση μεταξύ του ήχου της λέξης και της πράξης ή το πράγμα που αφορά.
Διαγράψτε τη λέξη «το». Για τους ενήλικες οι αντωνυμίες είναι σαν τον αέρα, απαραίτητες αλλά δεν μπορούμε να τις δούμε, είναι μόνο στο μυαλό μας και ξέρουμε σε τι αναφέρονται. Αυτός, αυτή, αυτό. Το παιδί δεν θα έχει ιδέα γιατί μιλάτε. Η γιαγιά, ο θείος Νίκος, το αυτοκίνητο, το σπίτι. Χρησιμοποιώντας τις σωστές λέξεις είναι πολύ σημαντικό για το λεξιλόγιο του παιδιού.
Πάρτε ένα βιβλίο: Οι ιστορίες είναι μια υπέροχη ευκαιρία να μιλήσετε περισσότερο με το παιδί σας. Συντονιστείτε με ότι κρατά την προσοχή του και μιλήστε μαζί του. Τα βιβλία επίσης πλουτίζουν πολύ το λεξιλόγιό του. Εισάγουν το παιδί σε λέξεις που συνήθως δεν υπάρχουν στην καθημερινή μας ομιλία και το οδηγούν σε μέρη που δεν έχει πάει ποτέ.
Συμμετοχή. Η συμμετοχή, το πιο πολύτιμο από τα τρία Σ αφορά τη συμμετοχή του παιδιού στη συζήτηση. Έχετε συντονιστεί σε αυτό που είναι συγκεντρωμένο το μικρό και μιλάτε για αυτό. Το κλειδί είναι τώρα να περιμένετε να σας απαντήσει. Δείτε κάποιες συμβουλές.
Ξεκινήστε από την πρώτη ημέρα. Δεν είναι ποτέ πολύ νωρίς για να έχετε μία συνομιλία με το παιδί σας. Η ομιλία του μωρού, περιλαμβάνει τα γουργουριτά, τις κραυγούλες, την έκφραση του προσώπου και των ματιών του. Το λίγο μεγαλύτερο παιδάκι χρησιμοποιεί έτοιμες λέξεις και μικρές φράσεις. Και το μεγαλύτερο πιο σωστές λέξεις και λίγο μεγαλύτερες φράσεις. Έτσι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι, να συντονιστείτε και να ανταποκρίνεστε με όσο δυνατόν πιο κατάλληλη γλώσσα.
Να έχετε υπομονή. Πολλές φορές πρέπει να ψάξει πολύ για να βρει τη σωστή λέξη. Τότε ίσως το ένστικτό σας, σας οδηγήσει να πείτε εσείς τη λέξη. Αυτό όμως μπορεί να τερματίσει τη συνομιλία. Επιτρέποντας στο παιδί να έχει λίγο χρόνο παραπάνω για να βρει τη λέξη, μπορεί να κάνει όλη τη διαφορά μεταξύ της συνέχισης της συνομιλίας ή το τερματισμό της.
Ανοιχτός ορίζοντας. Οι ερωτήσεις γενικού ενδιαφέροντος είναι σημαντικές για να αρχίσει και να συνεχιστεί ο διάλογος. Όπως για παράδειγμα «πως έσπασε αυτή η καρέκλα» ή «γιατί κλαίει το μωρό», επιτρέπει στο παιδί να απαντήσει χρησιμοποιώντας ένα ευρύ φάσμα λέξεων, σκέψεων και ιδεών. Δεν υπάρχει περίπτωση να απαντήσει με ένα κούνημα του κεφαλιού ή να δείξει με το δάκτυλό του. Οι ερωτήσεις που αρχίζουν με «πως» και «γιατί» οδηγούν σε μία διαδικασία σκέψης με τελικό αποτέλεσμα την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η δημιουργία ενός πλούσιου γλωσσικού περιβάλλοντος δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφιερώνεται πολύτιμο χρόνο σε μία ήδη πολυάσχολη ημέρα.
Τα τρία αυτά σημαντικά Σ έχουν σχεδιαστεί για να αποτελούν ένα φυσιολογικό μέρος στις καθημερινές δραστηριότητες. Προσθέτοντας λέξεις, ο γονέας ή το πρόσωπο που φροντίζει το παιδί, όπως ετοιμάζει το φαγητό ή στρώνει το κρεβάτι, ή καθαρίζει το πάτωμα, συντελεί στη βελτίωση του εγκεφάλου και χωρίς αμφιβολία ενισχύει τη σχέση γονέα – παιδιού.
Πηγή : Paidorama.com [ http://www.paidorama.com/pws-na-anaptiksete-ton-egkefalo-tou-paidiou.-i-dinami-tis-omilias-tou-goniou.html ]
Σε καμία άλλη στιγμή στη ζωή μας η ανάπτυξη του εγκεφάλου δεν είναι τόσο γρήγορη. Και ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη κατασκευή αυτών των συνδέσεων είναι οι λέξεις.
Ενώ η γενετική προμηθεύει τα σχεδιαγράμματα, η επίτευξη της έμφυτης δυνατότητας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το πρώτο γλωσσικό περιβάλλον ενός παιδιού: τη μητρική συζήτηση και την αλληλεπίδραση.
Έτσι πως μπορείτε να δημιουργήσετε το πλούσιο γλωσσικό περιβάλλον που είναι ζωτικής σημασίας για τη βέλτιστη ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού σας;
Συντονιστείτε. Συντονισμός σημαίνει να ανταποκρίνεστε σε ότι νομίζετε ότι το μωρό σας επικοινωνεί. Ακόμη και αν αυτός ή αυτή είναι πολύ μικρή για να καταλάβετε τι λέει, ακόμη και αν η συγκέντρωση του αλλάζει συνεχώς, θα πρέπει να ακολουθήσετε και να ανταποκριθείτε στις οδηγίες του μωρού σας. Να λοιπόν πως μπορείτε να το κάνετε αυτό:
Πηγαίνετε στο επίπεδό του. Είτε το παιδί είναι στο πάτωμα και παίζει, ή σε ένα καρεκλάκι φαγητού κατά τη διάρκεια του γεύματος, ή στην αγκαλιά σας και του διαβάζεται ή βλέπετε κάτι στη τηλεόραση, ο συντονισμός είναι όταν εσείς και το παιδί σας είστε στο ίδιο φυσικό επίπεδο.
Αφήστε στην άκρη το κινητό σας. Δεν μπορείτε να συντονιστείτε με το παιδί αν είστε ήδη συντονισμένη με τον υπολογιστή, το τάμπλετ ή το κινητό. Μόνο όταν το παιδί σας είναι ο πρωταρχικός στόχος σας τότε θα συμβεί η απαραίτητη προσοχή για τη βέλτιστη οικοδόμηση του εγκεφάλου.
Χρησιμοποιείστε τη γλώσσα του μωρού. Οι γονείς που μιλούν στο παιδί τους μόνο με τον τρόπο που θα μιλήσουν σε ένα ενήλικα χάνουν μία μεγάλη ευκαιρία. Ο τόνος και η σαν τραγούδι παιδική ομιλία είναι πράγματι καλό για τα μικρά παιδιά. Κάνει τη φωνή σας πιο ενδιαφέρουσα και το ενθαρρύνει να δώσει προσοχή σε ότι λέτε.
Μιλήστε περισσότερο. Φανταστείτε το μυαλό του παιδιού σαν ένα κουμπαρά. Κάθε λέξη που λέτε είναι άλλο ένα νόμισμα στο κουμπαρά του. Όσο περισσότερο μιλάτε, τόσο πιο πλούσιο γίνεται το μυαλό του παιδιού. Όσα περισσότερα νομίσματα βάλετε τώρα μέσα, τόσο πιο πλούσιο θα γίνει όταν μεγαλώσει. Είναι επίσης σημαντικό να εξετάσετε το είδος των λέξεων που χρησιμοποιείτε και πως λέγονται αυτές οι λέξεις.
Μερικές συμβουλές για να μιλήσετε περισσότερο:
Αφήγηση: Περιγράφετε στο παιδί τι κάνετε όταν το κάνετε. Μπορεί να ακούγεται τρελό αλλά εκτός του ότι αυξάνεται το λεξιλόγιό του, η αφήγηση δείχνει τη σχέση μεταξύ του ήχου της λέξης και της πράξης ή το πράγμα που αφορά.
Διαγράψτε τη λέξη «το». Για τους ενήλικες οι αντωνυμίες είναι σαν τον αέρα, απαραίτητες αλλά δεν μπορούμε να τις δούμε, είναι μόνο στο μυαλό μας και ξέρουμε σε τι αναφέρονται. Αυτός, αυτή, αυτό. Το παιδί δεν θα έχει ιδέα γιατί μιλάτε. Η γιαγιά, ο θείος Νίκος, το αυτοκίνητο, το σπίτι. Χρησιμοποιώντας τις σωστές λέξεις είναι πολύ σημαντικό για το λεξιλόγιο του παιδιού.
Πάρτε ένα βιβλίο: Οι ιστορίες είναι μια υπέροχη ευκαιρία να μιλήσετε περισσότερο με το παιδί σας. Συντονιστείτε με ότι κρατά την προσοχή του και μιλήστε μαζί του. Τα βιβλία επίσης πλουτίζουν πολύ το λεξιλόγιό του. Εισάγουν το παιδί σε λέξεις που συνήθως δεν υπάρχουν στην καθημερινή μας ομιλία και το οδηγούν σε μέρη που δεν έχει πάει ποτέ.
Συμμετοχή. Η συμμετοχή, το πιο πολύτιμο από τα τρία Σ αφορά τη συμμετοχή του παιδιού στη συζήτηση. Έχετε συντονιστεί σε αυτό που είναι συγκεντρωμένο το μικρό και μιλάτε για αυτό. Το κλειδί είναι τώρα να περιμένετε να σας απαντήσει. Δείτε κάποιες συμβουλές.
Ξεκινήστε από την πρώτη ημέρα. Δεν είναι ποτέ πολύ νωρίς για να έχετε μία συνομιλία με το παιδί σας. Η ομιλία του μωρού, περιλαμβάνει τα γουργουριτά, τις κραυγούλες, την έκφραση του προσώπου και των ματιών του. Το λίγο μεγαλύτερο παιδάκι χρησιμοποιεί έτοιμες λέξεις και μικρές φράσεις. Και το μεγαλύτερο πιο σωστές λέξεις και λίγο μεγαλύτερες φράσεις. Έτσι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι, να συντονιστείτε και να ανταποκρίνεστε με όσο δυνατόν πιο κατάλληλη γλώσσα.
Να έχετε υπομονή. Πολλές φορές πρέπει να ψάξει πολύ για να βρει τη σωστή λέξη. Τότε ίσως το ένστικτό σας, σας οδηγήσει να πείτε εσείς τη λέξη. Αυτό όμως μπορεί να τερματίσει τη συνομιλία. Επιτρέποντας στο παιδί να έχει λίγο χρόνο παραπάνω για να βρει τη λέξη, μπορεί να κάνει όλη τη διαφορά μεταξύ της συνέχισης της συνομιλίας ή το τερματισμό της.
Ανοιχτός ορίζοντας. Οι ερωτήσεις γενικού ενδιαφέροντος είναι σημαντικές για να αρχίσει και να συνεχιστεί ο διάλογος. Όπως για παράδειγμα «πως έσπασε αυτή η καρέκλα» ή «γιατί κλαίει το μωρό», επιτρέπει στο παιδί να απαντήσει χρησιμοποιώντας ένα ευρύ φάσμα λέξεων, σκέψεων και ιδεών. Δεν υπάρχει περίπτωση να απαντήσει με ένα κούνημα του κεφαλιού ή να δείξει με το δάκτυλό του. Οι ερωτήσεις που αρχίζουν με «πως» και «γιατί» οδηγούν σε μία διαδικασία σκέψης με τελικό αποτέλεσμα την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η δημιουργία ενός πλούσιου γλωσσικού περιβάλλοντος δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφιερώνεται πολύτιμο χρόνο σε μία ήδη πολυάσχολη ημέρα.
Τα τρία αυτά σημαντικά Σ έχουν σχεδιαστεί για να αποτελούν ένα φυσιολογικό μέρος στις καθημερινές δραστηριότητες. Προσθέτοντας λέξεις, ο γονέας ή το πρόσωπο που φροντίζει το παιδί, όπως ετοιμάζει το φαγητό ή στρώνει το κρεβάτι, ή καθαρίζει το πάτωμα, συντελεί στη βελτίωση του εγκεφάλου και χωρίς αμφιβολία ενισχύει τη σχέση γονέα – παιδιού.
Πηγή : Paidorama.com [ http://www.paidorama.com/pws-na-anaptiksete-ton-egkefalo-tou-paidiou.-i-dinami-tis-omilias-tou-goniou.html ]
14 Ιουλίου 2015
Διαταραχές Φώνησης
Διαταραχή φωνής είναι η οποιαδήποτε αλλοίωση στα τρία χαρακτηριστικά της φωνής: ύψος, ένταση και ποιότητα φωνής. Μια διαταραχή φωνής μπορεί να συνοδεύεται από πόνο, δυσκολία ή κούραση κατά την ομιλία.
Πού μπορεί να οφείλεται
Κατάχρηση φωνής π.χ. Υπερβολική ένταση ή παρατεταμένη χρήση φωνής
Συνεχές “καθάρισμα” λαιμού
Λοιμώξεις
Παλινδρόμηση των υγρών του στομάχου
Όγκοι (ιογενής, καρκινικοί)
Ασθένειες που προκαλούν παράλυση των φωνητικών χορδών
Κάπνισμα
Τα συμπτώματα
Εύκολη φωνητική κόπωση
Βραχνάδα
Τραχύτητα φωνής
Μείωση της έντασης
Μειωμένη ικανότητα διακύμανσης του ύψους της φωνής
Πνευστότητα φωνής
Αίσθηση πόνου ή καυσαλγία στην περιοχή του λάρυγγα
Όσον αφορά στους ενήλικες, ομάδες υψηλού κινδύνου αποτελούν άτομα που εργάζονται σε θορυβώδη ή τοξικά για τη φωνή περιβάλλοντα ή άτομα που κάνουν κατάχρηση φωνής π.χ. εκπαιδευτικοί, κομμωτές, οικοδόμοι, ιερείς, ηθοποιοί, τραγουδιστές κ.ά.
Ο ρόλος του λογοθεραπευτή
Η αποκατάσταση του προβλήματος στη φωνή συχνά απαιτεί την παρέμβαση εξειδικευμένου λογοθεραπευτή με σκοπό τη βελτίωση στη δύναμη, στην ελαστικότητα, στην αντοχή των μυών του λάρυγγα και στη βελτίωση του συντονισμού των μυών ώστε να βρεθεί η ισορροπία που χρειάζεται για την υγιή παραγωγή της φωνής.
24 Απριλίου 2015
Εξελικτικός Τραυλισμός
Ο τραυλισμός αποτελεί μία από τις πιο συχνές διαταραχές ροής της ομιλίας. Η ροή της ομιλίας αφορά την ομαλή παραγωγή ήχων, συλλαβών ή λέξεων μεταξύ τους. Στην περίπτωση όπου κάποιος παρουσιάζει δυσρυθμίες στον λόγο του τότε η ροή της ομιλίας του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί διαταραγμένη.
Ο εξελικτικός τραυλισμός παρουσιάζεται κατά την ανάπτυξη του παιδιού και εκδηλώνεται με διάφορες συμπεριφορές όπως:
- επαναλήψεις ήχων, συλλαβών, λέξεων ή φράσεων (π.χ. τ τ τ τώρα ή κα-κα-κάτω)
- επιμηκύνσεις ήχων (π.χ. εεεέλα) και μπλοκαρίσματα (όπως σ ήμερα) πρωτίστως.
- Παράλληλα με αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να παρουσιάζονται και παρεμβολές ήχων μεταξύ των λέξεων (π.χ. θέλω εεεεε νερό)
- αντικαταστάσεις λέξεων με άλλες που είναι πιο εύκολο να τις παράγει το άτομο (π.χ. θέλω να παίξω μπάλα αντί να πει ποδόσφαιρο)
- σωματικές συμπεριφορές (όπως μορφασμοί προσώπου, κλείσιμο ματιών ή κινήσεις σώματος στην διάρκεια ενός τραυλικού επεισοδίου) και αρνητικά συναισθήματα.
Με την αξιολόγηση της ροής της ομιλίας του ατόμου ο λογοθεραπευτής προτείνει το κατάλληλο θεραπευτικό πρόγραμμα για το παιδί ώστε να αντιμετωπισθούν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό οι δυσρυθμίες του.
Οι γονείς θα πρέπει να είναι ενήμεροι ότι όσο πιο νωρίς διαγνωσθεί ο τραυλισμός τόσο πιο πολλές είναι οι πιθανότητες να βοηθηθεί το παιδί τους συμμετέχοντας και οι ίδιοι ενεργά στο πρόγραμμα παρέμβασης του.
Καθώς η αντίδραση των γονιών αλλά και του περιβάλλοντος του παιδιού είναι καθοριστικοί για την εξέλιξη της ομιλίας του καλό θα είναι να του δίνετε χρόνο να ολοκληρώσει αυτό που θέλει να πει, παρά τα όποια μπλοκαρίσματα μπορεί να παρουσιάζει, χωρίς να γίνεται αντιληπτή τυχόν δυσανασχέτηση από μεριά σας. Θα πρέπει επίσης να απευθύνεστε στο παιδί μιλώντας αργά και χαλαρά ώστε να έχει ένα καλό πρότυπο και να το μιμηθεί με την πάροδο του χρόνου. Ακόμη καλό θα είναι να επιβραβεύετε και να ενθαρρύνετε το παιδί ώστε να συμμετέχει σε διάλογο και να μην νιώθει ότι αποτυγχάνει επικοινωνιακά, δείχνοντας πάντα αποδοχή των δυσκολιών του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)